W celu porównania modułów fotowoltaicznych dostępnych na rynku stosuje się specjalny test, który pozwala na sprawdzenie parametrów elektrycznych w standardowych warunkach testowych. Standardowe warunki testowe oznaczają nasłonecznienie 1000 W/m2, temperaturę otoczenia 25 st. C oraz współczynnik Air Mas równy 1,5 (jest to droga jaką promienie słoneczne pokonują w atmosferze ziemskiej, przez co ulega obniżeniu moc promieniowania słonecznego). Każdy producent modułów fotowoltaicznych poddaje swój wyrób testowi i wyniki badania opisane są na etykiecie produktu, która zawsze powinna znajdować się na tylnej ściance modułu fotowoltaicznego .
W przypadku lokalizacji inwestycji fotowoltaicznej w miejscach gdzie występują zwiększone opady śniegu warto zwrócić uwagę na obciążalność mechaniczną modułu, która w standardzie wynosi 2.400 N/m2 (podwyższona wartość obciążalności to 5.400 N/m2).
Główne parametry modułu podane na etykiecie obejmują:
Open Ciruit Voltage (napięcie biegu jałowego)- Voc
Short Circuit Current (prąd obwodu zwarcia) – Isc
Maximum Power Voltage (napięcie max. punktu mocowego) – Vpm
Maximum Power Current (prąd max punktu mocowego) – Ipm
Maximum Power (moc maksymalna) – Pm
Encapsulated solar cell efficiency (sprawność płytek) – nc
Module efficiency (wydajność modułu)
Jednym z istotnym parametrów modułu fotowoltaicznego jest również temperatura NOCT, którą osiąga moduł fotowoltaiczny dla określonych parametrów badawczych (natężenie promieniowania słonecznego 800 W/m2, temperatura zewnętrzna 20 C oraz wiatr 1 m/s) – im niższa temperatura NOCT tym lepszy moduł.
Moc maksymalna która podawana jest na etykiecie Pm jest wartością uzyskaną w optymalnych warunkach pracy (standardowych warunkach testowych i lepszych), które w roku występują stosunkowo rzadko (kilka do kilkanaście bezchmurnych dni od czerwca do lipca).
Dlatego bardzo istotne jest uzyskanie od producenta modułu fotowoltaicznego parametrów pracy dla warunków NOCT, które występują zdecydowanie częściej niż warunki standardowe STC.
